Gazeteci Kübra Par, yangında can veren 5 çocuk için isyan etti: Bizi affedin çocuklar
İzmir'de bir evde çıkan yangın faciasında yaşları 1 ile 5 arasında değişen 5 kardeşin hayatını kaybetmesi bütün Türkiye'yi derinden yaraladı. Acı haberi sunan Gazeteci Kübra Par, faciaya "Bizi affedin çocuklar. Bu toplum, bu devlet, bizler sizi koruyamadık. Bizi affedin" diyerek isyan etti.
İzmir'in Selçuk ilçesinde, dün akşam bir evde yangın çıkmış, evde yalnız olan ve dumandan etkilendiği belirlenen 5 kardeş Fadime Nefes (5), Funda Peri (4), Aslan Miraç (3), Masal Işık (2) ve Aras Bulut Akcan (1) hayatını kaybetmişti. Yangında hayatını kaybeden 5 kardeş bugün gözyaşları içinde son yolculuklarına uğurlandı.
"5 YAVRUMUZ ISINMAYA ÇALIŞIRKEN CAN VERDİ"
Tv100 ana haber sunucusu Kübra Par, acı haberi sunarken, "Bütün haber kanalları Türkiye'nin siyasi gündemini sürekli tekrar eden ve sonuçsuz ve faydasız polemikleri haber yaparken asıl gerçekler İzmir'in bu dar mahallesinde kendini gösteriyordu. Biz yasadışı bahisle kazanılan paraları, belediye konserlerine ödenen milyonları konuşurken anneleri sokakta hurda toplamaya giden 5 yavrumuz ev bile denilemeyecek küçük bir kulübenin içinde elektrik sobasıyla ısınmaya çalışırken can verdi" ifadelerini kullandı.
"BİZİ AFFEDİN ÇOCUKLAR"
Kübra Par, konuşmasını şöyle sürdürdü:
"Yoksulluk mu vurdumduymazlık mı ihmalkârlık mı nedir bu felaketin sorumlusu diye soruyoruz bugün. Mesela komşular görmedi mi? Belediye ilgilenmedi mi? Bakanlık 18 kez ziyaret etmiş, kardeşlerin devlet himayesine alınmasını teklif etmiş ama aile kabul etmemiş. Bazıları anneyi suçluyor ama anneyi suçlamak işin kolayı. Peki asıl suçlu kim? Yoksullukla mücadele edemeyen bu anne mi yoksa yoksulluğu görüp de kalıcı bir çözüm üretemeyen yetkililer mi? Bizi affedin çocuklar. Bu toplum, bu devlet, bizler sizi koruyamadık. Bizi affedin.
"EN GÜZEL İSİMLERİ VERİYORUZ AMA GÜZEL BİR GELECEK SUNAMIYORUZ"
En güzel isimleri veriyoruz ama güzel bir gelecek sunamıyoruz onlara. Daha büyüdüklerini göremeden toprağa gömüyoruz minik bedenlerini arkalarından ise yalnızca gözyaşı döküyoruz, vah vah diyoruz kim, neden ihmal etti diyoruz kendi üzerimizden suçu atmaya çalışıyoruz."