Antalyalı Şehidin Baba Değil Dede Ocağına Ateş Düştü
Mardin'deki mayınlı saldırıda şehit düşen Barış Akkabak'ı, babası ilgilenmeyince dedesi büyütmüş. Dedesinin tek isteği ise Barış'ın yüzünü son bir kez görmek oldu.
Mardin'in Midyat ilçesi Gelinkaya beldesinde düzenlenen mayınlı saldırıda şehit düşen Barış Akkabak'ın Antalya'daki dede evine ateş düştü. Şehit komando er Barış Akkabak'ın annesini çocuk yaşta kaybettiği, babasının kendisiyle çok ilgilenmediği için dedesinin büyüttüğü öğrenildi. Barış'ın iki kardeşi ise, çocuk esirgeme yurtlarına verilmiş.
Şehadet haberini alınca yüreği yanan dede, Kaymakam'ın "Bir isteğiniz var mı?" sorusuna "Ben kimseden bir şey istemiyorum. Çocuğumun son bir kez yüzünü görmek istiyorum" yanıtını verdi.
ACI VE FERYAT
Midyat'ın Düzoba köyü mevkisindeki Kerkük-Yumurtalık petrol boru hattı bölgesinde muhtemel saldırıları engelleme görevi için devriye yapan askerlere gece saat 22.00 sıralarında yere döşenmiş el yapımı patlayıcı ile gerçekleştirilen saldırı sonucunda Akkabak şehit düştü. Komando er Barış Akkabak'ın Serik ilçesi Gökveliler mahallesindeki 3 odalı dede evinde acı ve feryatlar yükseliyor.
ÇOCUK YAŞTA ANNESİNİ KAYBETTİ, BABASI TERK ETTİ
Diğer yandan şehit Barış Akkabak'ın annesi Kadriye Akkabak'ın 2003 yılında kanser nedeniyle vefat ettiği, babası Cevdet Erdem'in ise kendilerini terk ettiği kaydedildi. Annesinin ölümü üzerine Barış Akkabak'ı nüfusuna alan dedesi, torununa babalık yaptı. Şehidin diğer iki erkek kardeşi Ferhat ve Onur'un ise başka ailelere evlatlık verildiği kaydedildi.
(Anneanne Havva Akkabak ile dede Ramazan Akkabak'ın feryatları taziyeye gelenlerin yüreklerini dağladı.)
EN SON DAĞITIM İZNİNE GELMİŞ
Evin önüne taziye çadırları kurulurken, şehit komando er Barış Akkabak'ın acemi birliğini Manisa Kırkağaç 6. Jandarma Komando Eğitim Alay Komutanlığında tamamladığı ve Ramazan bayramı nedeniyle dağıtım iznini dede evinde geçirdiği öğrenildi. Şehit komando er Akkabak'ın, 15 gün önce usta birliği olan Mardin'in Midyat ilçesinde bulunan 3'üncü Komando Tugayı'na gittiği öğrenildi.
YAMALI PANTOLONLA TAZİYELERİ KABUL ETTİ, TEK BİR İSTEĞİ OLDU
Taziyeleri evin önündeki alanda sandalyeye oturarak kabul eden Ramazan Akkabak'ın yamalı pantolonu dikkati çekti. Yanında oturan Kaymakam Günlü'nün bir ihtiyaçlarının olup olmadığını sorması üzerine şehit dedesi Ramazan Akkabak, "Allah devletimize zeval vermesin, başka bir şey istemiyorum. Engelli maaşın var, onunla geçiniyoruz. Bize yetiyor. Ben kimseden bir şey istemiyorum. Çocuğumun son bir kez yüzünü görmek istiyorum" dedi.
"BABASI BAKMADI, BARIŞ'I BEN BÜYÜTTÜM"
Şehit komando er Barış Akkabak'ın 77 yaşındaki dedesi Ramazan Akkabak, gözyaşları içinde torununu nasıl büyüttüğünü anlattı: "Ben büyüttüm torunumu. Babası bakmadı. 20 yaşına kadar getirdim uçakla askere gönderdim. Barış efendi ve saygılıydı. Askerden geldiğinde evlenecekti her şeyi hazırdı. Sabah kapının önüne çıktığımda kara haberi aldım. Kapının önünde her yerde asker vardı. Mayın patlamasında bana torunumun şehit olduğunu söylediler. Torunum şehit oldu ben ne yapayım, nerelere gideyim artık bende bu köyde duramam. Torunumun mekanı cennet olsun" dedi.
EN SON DAYISIYLA KONUŞMUŞ: BİZ OPERASYONA GİDİYORUZ
Şehit komando er Akkabak'ın 36 yaşındaki dayısı Şaban Akkabak, Barış'ın yetim büyüdüğünü belirterek şunları söyledi: "Barış yetim büyüdü. Annesi, babası ve kardeşleri yanında yoktu. Teyze, dede ve dayıları vardı yanında. Barış'a 6 aylıkken dedesi ve ninesi bakmaya başladı. Babası terk etti, annesi vefat etti. Biz büyüttük askerlik çağına getirdik. Askere gönderdik. Askere giderken bizim desteklerimizden dolayı bize teşekkür etti. Dayı askerden gelince bana bir de eş bulun dedi. En son dün telefonla mesajlaştık. Barış bana, 'Dayı buralar çok karışık. Bu şerefsizler yine kudurdu. Biz operasyona gidiyoruz' dedi. Sabah bize acı haberi geldi. Barış'ın evlilik için her şeyi hazırdı. Çocukken çobanlık yapıyordu, sonra bu işi bırakarak Antalya merkezde alüminyum doğrama işine başladı. Kimseye yük olmuyordu. Kimsenin kalbini kırmaz efendi biriydi. Herkese elinden gelen yardımı yapmaya çalışırdı."
"ASKERLERİMİZE SAHİP ÇIKMIYORLAR"
Köylü kadınlar sakinleştirmeye çalıştığı şehit erin teyzesi Zeliha Namal ise şöyle feryat etti: "Devlet bizim çocuğumuzu geri versin. Benim çocuğum öksüzdü. Geri versinler. Bizim askerlerimize sahip çıkmıyorlar. Benim kuzum öksüzdü."
