BACAĞINI KAYBEDEN CEREN, NE EĞİTİMDEN NE DE VOLEYBOLDAN KOPTU
GAZİANTEP'te, 1 yıl önce geçirdiği trafik kazası nedeniyle sağ bacağını kaybeden lise öğrencisi Ceren Özçelik (16), ne eğitim hayatından ne de çok sevdiği voleyboldan vazgeçti.
GAZİANTEP'te, 1 yıl önce geçirdiği trafik kazası nedeniyle sağ bacağını kaybeden lise öğrencisi Ceren Özçelik (16), ne eğitim hayatından ne de çok sevdiği voleyboldan vazgeçti. Oturarak Voleybol Kadın Milli Takımı'na seçilip, Aksaray'daki kampta ter döken Özçelik, Spor yapmak beni hayatta tutuyor ve bana yaşam amacı oluyor. Sürekli dışarı spor yapmaya çıkıyorum. Spor yapmak bana ayrı bir enerji veriyor dedi.
Gaziantep Servi Erdemoğlu Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'nde, 5 yıldır okul takımında voleybol oynayan 12 sınıf öğrencisi Ceren Özçelik, 2021'nin Eylül ayında geçirdiği trafik kazası nedeniyle sağ bacağını kaybetti. Tedaviye alınan Özçelik, 10 ay gibi kısa sürede kendisini toparlayıp, kesilen bacağına rağmen voleybolu bırakmadı. Özçelik, bedensel engelli sporcuların yer aldığı Oturarak Voleybol Kadın Milli Takımı'nda mücadele vermeye başladı.
'BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ OLMAK İSTİYORUM'
Aksaray'daki kamp çalışmalarında yer alan Ceren Özçelik, yaşadığı olayın ardından hayata küsmeyip, voleybol ile yeniden ayağa kalktığını belirtti. Özçelik, Kaza yapmadan önce lisede voleybol oynuyordum. Kazadan sonra evde durmak yerine tekrar spor yapmak istedim. Daha sonra voleybolda kendimi gösterdim ve oturarak kadınlar mili takımına seçildim. Çok güzel ve gurur verici bir olay. Gerçekten içim kıpır kıpır ediyor ve heyecanlıyım. Normalde çok aktif biriyim. Gitar çalışıyorum, yüzme de gençler kategorisinde Gaziantep ikincisiyim ve çeşitli dallarda madalyalarım var. Hala fizik tedaviye gidiyorum. Kaza sonrası okulumu bırakmadım ve açık liseye gidiyorum. İleride BESYO okuyup, beden eğitimi öğretmeni olmayı hedefliyorum dedi.
'SPOR YAPMAK BENİ HAYATTA TUTUYOR'
Okul servisinden indiği sırada gelen otomobilin çarpması sonucu sağ bacağını kaybettiğini anlatan Özçelik, Bacağımın dizden aşağısını kangrene dönüşmesi sonucu damarlarımın tıkanması ile bacağımı kesmek zorunda kaldılar. Bu süreçte ailem, bana çok yardımcı oldu. Annem, babam ve iki ağabeyim sürekli yanında olarak bana kuvvet verdiler. Kendimi engelli olarak görmüyorum. Spor yapmayı çok seviyorum. Spor yapmak beni hayatta tutuyor ve bana yaşam amacı oluyor. Sürekli dışarı spor yapmaya çıkıyorum. Spor yapmak bana ayrı bir enerji veriyor. Hayallerimi ulaşmak için spor yapıyorum. Ameliyat olduktan sonra evde hiç oturmadım. Sargılarımla bile dışarı çıktığım olmuştu. Hiç moralimi bozup, depresyona girmedim. Bacağımın kesilmesini de bir engel olarak görmedim. Aksaray kampı çok verimli geçiyor. Normal voleybol ile oturarak voleybol çok farklı. Milli takımda çok farklı şeyler öğreniyorum. Hocalarım da çok yardımcı oluyor ve kampımız verimli geçiyor. Takımın en genci olduğum için ablalarım da bana yardımcı oluyor diye konuştu. (DHA)
