Depremde hayatını kaybeden dedelerin mirası yaşatılıyor
Kahramanmaraş'ta depremde hayatını kaybeden dedelerine ait 58 yıllık lokantanın başına geçen öğretmen ve gümrük müşaviri kardeşler, mirası korumak için mesleklerinden vazgeçti.
"Asrın felaketi" olarak nitelendirilen depremlerin merkez üssü Kahramanmaraş'ta biri öğretmen diğeri gümrük müşaviri iki kardeş, mesleklerini bırakıp depremde hayatını kaybeden dedelerine ait 58 yıllık lokantanın başına geçti.
Öğretmen Rukiye ve gümrük müşaviri Ahmet Fidan, 6 Şubat tarihindeki depremlerde dedeleri Hacı Ahmet ve nineleri Gülseren Fidan'ı kaybetti. Depremde tarihi 'Maraş Kalesi' yanında 6 Şubat 1965'te dedeleri tarafından kurulan lokanta da da yerle bir oldu.
Fidan kardeşler, Hürriyet Mahallesi'nde kiraladıkları işyerinde enkazdan çıkardıkları bazı eşyalara yenilerini ekleyerek dede yadigarı işletmeyi faaliyete geçirdi.
Kardeşlerden Rukiye Fidan, AA muhabirine, dedelerinin kendilerine bıraktığı mirası korumak ve sürdürmek için kendi mesleklerinden vazgeçtiklerini söyledi.
Fidan, bir dönem babasının da çalıştığı lokantada kardeşiyle uyum içerisinde hizmet verdiklerini aktararak, şöyle konuştu:
"Büyükbabam ve büyükannemi 6 Şubat depremlerinde kaybettik. Büyükbabamın bize bırakmış olduğu aile işletmesini korumak için kendi mesleklerimizden fedakarlık yaptık. Kardeşim gümrük müşavirliğinden, ben öğretmenliğimden istifa ettim. Bizim bunu yapmamızın en büyük amacı, aile lokantasını sonuna kadar sürdürmek, bu mirası elimizden geldiği kadar korumaktı." diye konuştu.
"Bu büyük mirası dedemizden devraldık"
Dedesinin esnaf arkadaşları tarafından hiçbir zaman yalnız bırakılmadıklarını dile getiren Fidan, şunları kaydetti:
"Tabii ilk girdiklerinde görmek istedikleri kişi büyükbabam oluyor. Onu burada görmeyince bir duygu seline boğuluyoruz. Bu tezgah aslında büyükbabama aitti. Kendisi şu an yanımızda değil ama biz bu büyük mirası kendisinden devraldık. Büyükbabamın öldüğünü daha yeni duyanlar var. Hatta ailecek vefat ettiğimizi düşünüp, üzülen dostlarımız olmuş. Bizi tekrardan lokantada gördüklerinde mutlu oluyorlar. Bu zorlu süreçte arkadaşlarımız ve aile dostlarımız hiçbir zaman bizi yalnız bırakmadı."
