Manisa-70 Yıldır Ölenlerin Kayıtlarını Tutuyor
70 yıldır ölenlerin kayıtlarını tutuyorMANİSA'nın Alaşehir ilçesinin kırsal mahallelerinden Gülpınar Mahallesi'nde yaşayan 85 yaşındaki Mustafa Ersoy, anne ve babasını kaybettiği 15 yaşında başladığı ölüm defteri tutma geleneğini, 70 yıldır sürdürüyor.
70 yıldır ölenlerin kayıtlarını tutuyor
MANİSA'nın Alaşehir ilçesinin kırsal mahallelerinden Gülpınar Mahallesi'nde yaşayan 85 yaşındaki Mustafa Ersoy, anne ve babasını kaybettiği 15 yaşında başladığı ölüm defteri tutma geleneğini, 70 yıldır sürdürüyor. Ersoy, akrabasının mezarını bilmeyenlere ise mahalle mezarlığında yol göstererek yardımcı oluyor.
Alaşehir'in kırsal Gülpınar Mahallesi'nde tek odalı bir evde yaşayan Mustafa Ersoy, 15 yaşında anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra Ersoy, mahallelerinde ölenlerin kayıtlarını tek tek tutmaya başladı. Ölenin adı, soyadı, ölüm tarihi ve saati ile gömüldüğü mezarlığı kayıt altına alan Ersoy, mahalledekilerin yol göstericisi oldu. 1948 yılından bu yana mahallede ölenleri kayıt altına aldığına dikkati çeken Ersoy, Bugüne kadar ölen 500'ün üzerindeki kişinin kaydını tuttum. Mahalleden veya mahalle dışından gelen çoğu kişi akrabalarının mezarını bulabilmek için çoğu zaman bana gelip, danışıyor. Ben de onlara yakınının ne zaman öldüğünü söyleyip, nereye gömüldüğünü göstererek elimden geldiğince yardımcı oluyorum. Babasının mezarının nerede olduğunu bilmeyenler çıkıyor dedi.
Geçen 70 yıllık süreçte kayıt tuttuğu toplam 10 defterinin bulunduğunu ancak şu an elinde sadece bir defterinin kaldığını belirten Ersoy, 1982-1983 yıllarında muhtarlık yaptım. Ancak ölenlerin kayıtlarını tutma işine muhtarlıktan önce başladım. 10 tane defterim vardı. 2015 yılında evimde yangın çıktı. 9 defterim yandı. Ancak, hepsi hafızamda duruyor diye konuştu. Ersoy, ilerleyen yaşına rağmen ölenlerin kayıtlarını tutmaya devam edeceğini kaydetti.
Ersoy'un yeğeni İbrahim Çakan (32), Dayım, mahallemiz için çok güzel bir hizmet veriyor. Çoğu insan, dedesinin, nenesinin veya akrabasının mezarının yerini, ne zaman öldüğünü bilmiyor. Gelip dayıma soruyorlar. O da kayıtlarına bakarak hem ne zaman öldüğünü söylüyor, hem de mezarını gösteriyor. En azından geçmişi unutmuyoruz. Babamın dedesinin mezarının nerede olduğunu ve tarihi bilmiyorduk. Biz de dayımın sayesinde öğrendik dedi.
