Sınırın Fedakar Öğretmeni Öğrencilerine Umut Oldu (2)
Kilis'te sınırın sıfır noktasında görev yapan ilkokul öğretmeni Leyla Kaya, öğrencilerini geleceğe hazırlamanın gururunu yaşıyor.
Kilis'te sınırın sıfır noktasında görev yapan ilkokul öğretmeni Leyla Kaya, öğrencilerini geleceğe hazırlamanın gururunu yaşıyor.
Hatay'ın İskenderun ilçesinde yaşarken 2011 yılında Şanlıurfa'ya ataması yapılan ve 3 yıl sonra Kilis'e tayin edilen 31 yaşındaki Leyla öğretmen, tüm zorluklara rağmen mesleğini özveriyle yapmaya gayret ediyor.
Halep'e bağlı Afrin ilçesi sınırının sıfır noktasındaki birleştirilmiş sınıflı Mağaracık İlkokulunda göreve başladığı günden bu yana Suriye sınırında yaşanan birçok olumsuzlukla karşılaşan Kaya, bölgede icra edilen Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı harekatları sırasında dahi kendisine emanet edilen miniklerin elini bırakmadı.
Kent merkezine 48 kilometre mesafedeki köyde okulun lojmanında kalmayı tercih eden ve birinci sınıftan dördüncü sınıfa kadar okuldaki 11 çocuğun tüm sorunlarıyla yakından ilgilenen Leyla öğretmen, bunun yanında okulun eksiklerinin giderilmesi için de çaba harcıyor.
Hem müdürü hem öğretmeni olduğu okul binasındaki bazı eksiklikleri köyün sakinleriyle gideren Kaya, okulunu farklı bir görüntüye kavuşturdu.
İhtiyaç sahibi öğrencilerine sosyal medya aracılığıyla başlattığı kampanyayla ayakkabı, kıyafet ve kırtasiye malzemeleri temin eden Kaya, köy sakinleriyle öğrencilerinin gönlünde taht kurmayı başardı.
Kaya, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 2010 yılında Mustafa Kemal Üniversitesinden mezun olmasının ardından bir yıl sonra hayalinin mesleği olan öğretmenliğe başladığını söyledi.
Öğrencilerinin akranlarıyla aynı şartlarda eğitim görmesi adına elinden geldiği ölçüde gece gündüz demeden çalıştığını anlatan Kaya, sınırın sıfır noktasında çalışmanın birtakım zorlukları da beraberinde getirdiğini ifade ederek, şunları kaydetti:
"5 yıldır burada çalışıyorum buraya geldiğimde okulun fiziki şartları uygun olmadığından köyün sakinleriyle beraber iş birliği içerisinde ilk önce okulumuzun fiziki şatlarını uygun hale getirdik. Daha sonra sosyal medya aracılığıyla ihtiyaç sahibi çocukların bot, mont, kıyafet ve kırtasiye gibi birtakım eksikliklerini tamamladık. Tam herşey yoluna girdi derken Zeytin Dalı Harekatı başladı o dönemlerde çok zor günler yaşamaya başladık."
Süreci yakından takip ettiklerini anlatan Kaya, "Çocuklar çıplak gözle baktıklarında herşeye şahit oluyorlardı. Özellikle ders aralarında atılan topların sesleri ve geceleri uçakların sesleri insanı ürkütüyordu. Ben bu süreci belli etmemeye çalışıyordum çünkü çocuklar çok fazla etkileniyordu. Ailemle görüşürken top seslerini duyuyorlar ve bana, 'Bırak gel artık yeter, tayin iste.' diyorlardı. Ama hiçbir zaman pes etmeyi düşünmedim ve burayı bırakıp gitmek aklımın ucundan bile geçmedi." değerlendirmesinde bulundu.
Kaya, sınır hattındaki çatışmalar devam ederken çocukların psikolojilerinin düzelmesi adına Türkiye genelinde başlatılan bir kampanyaya dahil olduğunu ve bu sayede öğrencilerin hayal ettikleri hediyeleri temin ederek onların dikkatini farklı yerlere çektiğini ve köy halkının yaşanan tüm bu süreçte kendisini bir an olsun yalnız bırakmadığını aktardı.
"Beni buraya bağlayan çocukların gözlerindeki ışık"
Göreve başladığından beri köy okullarında çalıştığını ve bunu severek yaptığını aktaran Kaya, bölgede hayatın normale dönmesiyle birlikte, çocuklara yönelik kariyer günleri düzenlediğini, bu kapsamda da öğrencileriyle birlikte bazı kamu kurum ve kuruluşları ziyaret ettiklerini ifade etti.
Kaya, "Beni buraya bağlayan çocukların gözlerindeki ışık, gözlerindeki o ışık, umut. Onları yarı yolda bırakmayı hiç düşünmedim bunu hiç bir meslektaşım da yapmaz." diye konuştu.
Öğrencilerden Emine Aslan da ilkokula geldiğinde konuşmayı bilmediğini, öğretmeninin desteğiyle konuşmaya başladığını söyledi.
Ahmet Şimşek de tüm öğrenciler gibi kendisinin de öğretmenini çok sevdiğini belirterek, "Öğretmenimiz bizimle çok yakından ilgileniyor. Onu çok seviyoruz o da bizi çok seviyordur." sözlerine yere verdi.
Ayşe Kurt da öğretmenin köy halkıyla çok uyumlu olduğunu ve köy çocuklarına kendi evladıymış gibi davrandığını ifade ederek, birçok öğrencinin öğretmen tarafından temin edilen kıyafet ve kırtasiye malzemesiyle eğitim hayatını sürdürdüğünü anlattı.
