Münir Özkul'un Dikkat Çeken Röportajı Ortaya Çıktı: Tuvaletlerde Abdest Alırdım!
Yeşilçam'ın usta çınarı Münir Özkul, 1986 yılında verdiği röportajda gençlik yıllarında Küçük Sahne'nin tuvaletlerinde abdest aldığını anlatmış.
93 yaşında hayata gözlerini yuman Yeşilçam'ın usta çınarı Münir Özkul'un çok fazla bilinmeyen yönleri vefat haberinin ardından gündeme gelmeye başladı.
Usta sanatçı, 1986 yılı Haziran ayında, Zafer Dergisinden Vehbi Vakkasoğlu'na verdiği röportajda, gençlik yıllarında Küçük Sahne'nin tuvaletlerinde abdest aldığını anlatmış.
"40 SENE DE GEÇSE İNSAN ASLINA DÖNÜYOR"
İşte o röportajdan dikkat çeken bölümler:
Babam dindardı ve hatta mutasavvıf bir adamdı. Kendisi beş vakit namazlı bir insan olduğu halde bir gün bana sen kıl dememiştir. Ya da, içki içme dememiştir. Kendisinin ilgilendiği konularla benim de ilgilenmem için baskı yapmamıştır. Yani çok ileri kafalı bir adamdı babam. Ancak, 40 sene de geçse, insan aslına dönüyor. Hatta aslından büsbütün kopamıyor.
"TUVALETLERDE ABDEST ALIRDIM"
Mesela hiç unutmam, inkara düşmeden önce Küçük Sahne'nin tuvaletlerinde yüzüme gözüme, elbiseme üç kere sular sıçratarak sözümona abdest aldırdım. Bilhassa zor oyunlarda, sıkıştığım sırada nefesim kesilip tâkatım kalmadığı zamanlarda, içimden, ta derinlerden "Allllahhh!" diye bir ses gelirde ben oyunu alıp götürürdüm…
"İNKAR ETTİĞİM ZAMANLAR OLDU"
Hatta bunlara benzer şeyler, daha sonra inkar ettiğim zamanlarda da oldu. Neyi inkar ediyorsun zaten… İşte, saçmalık ve çocukça bir kafa. Ben o dönemlerden sonrasını bir karanlık olarak nitelendiriyorum. İçkiler, bunalımlar ve hayatım kapkaranlık… Hiçbir ışık ve ümit yok… Ne şöhret, ne para ne diğer zevkler hiçbiri beni ilgilendirmiyordu. Ulaştığım hiçbir şey, huzur ve doyum vermiyordu. Psikolojik ve şahsi etkenlerin de rolü olmakla beraber, hep devam eden bir kapkaranlık bunalım devresi… Ve müthiş bir boşluk…
"RÜYALAR GÖRÜR, SESLER DUYARIM"
Sonradan eski yola dönmek isteyince, rüyalar görürüm, sesler duyarım. Hep böyle masalımsı bir hayat yaşarım. Zaten genelde de duygusal bir insanım. Babamla riyamda konuşuyorum, filan… Şimdi ise, aşrı bir şekilde dine hatta şekle dönmek geliyor içimden….
"SADECE İBADET ETMEK İSTİYORUM"
Çünkü her şeye rağmen bu yaşımda, o kadar kimsenin yapmayacağı dozda her zehirli şeyi kullandığım halde, vücuduma bir şey olamaması, hala sağlam oluşu, Allah'ın bir lütfu gibi geliyor bana. Artık O'nun yolundayım, bir sene bu mesleği, her şey bırakmak ve sadece ibadet yapmak istiyorum. Diyecekler ki benim için: " Biliyor musunuz, Münir gene oynatmış falan filan…" Anlayacağınız çevremden çekiniyorum. Desinler. Ben on küsur defa tımarhaneye girdim. Bunlar çok söylendi benim için. Korkunç bir raporumun da olduğunu söylemek istiyorum. Gerçi Ramazan'daki mübarek günlerden sonra bir sen inşaallah, sadece düşünmek ve ibadet etmek ve çok mecbur olmadıkça çalışmamak istiyorum.
