İtiraf Ediyorum Yanal'a Güvenmedim
Fenerbahçe tarihinin en anlamlı zaferinde takımın ve Aziz Yıldırım’ın payı büyük elbette.
Bülent Değerli
İtiraf ediyorum hellip; Adın Fenerbahçe ile ilk anılmaya başladığı anda burun kıvırdım hellip; Hiç bu düzeyde bir kulüp takımını çalıştırmamış, 3 yıldır stres dalgalarının dövüp durduğu koca bir camianın umutlarından sorumlu olmamıştın. Bu kadar zor, bu kadar stresli bir dönemde, şampiyonluğun son ve tek çare olduğu bir dönemde aranan kan sen değildin gözümde hellip;
Kafamda hep soru işaretleri, hatta soru kalıpları vardı senin hakkında hellip; ldquo;Bunca egoyla, bunca yıldızla baş edemez rdquo; dedim ilk etapta hellip; Öyle ya... Kimisini yabancı kontenjanından kimisini de formsuzluktan kulübeye hatta tribüne gönderecektin. Tek bir asık surat, tek bir kapris kıvılcımı, tek bir homurtu domino etkisi yapabilir, dengeleri bir bir yıkabilirdi. Ne yalan söyleyeyim, pek umudum yoktu bu kadar parıltılı ismi ldquo;sevk ve idare edebileceğinden. rdquo;
STRESLE BAŞ EDEMEZ...
|
İtiraf ediyorum hellip; Sen kontrata imza atarken, ldquo;3 Temmuz'un iliklere kadar işleyen travmasıyla uğraşırken, 2 senedir domine eden G.Saray'a kafa tutarken bu baskıyı nasıl kaldıracak rdquo; diye çok defalar geçirdim aklımdan. Hiç şampiyonluk yaşamadığın hatta yarışın içinde dahi bulunmadığın için ligin boyu kısalıp stresin boyu uzadıkça işin içinden çıkamazsın diyordum.
Önce Arsenal sonra da ligin başında Konya bozgunları geldi. Ben dahil sana muhaliflerin sesi yükseldi. ldquo;İlk yarıyı dahi bitiremez rdquo; diyenler bile çıktı.
Takım toparladı sonra, kimse beklemezken seriye bağladı hatta. Ama ne düzelen oyun ne de gelen liderlik kafamdaki, kafalardaki soru işaretlerini silmeye yetmedi. Bir kere yer etmişti içime, ldquo;Takımın nefesi yetmeyecek rdquo; hissi. ldquo; Ersun Yanal takımları hızlı başlar ama sonu gelmez rdquo; diye yuva yapmıştı beynimin en ücra köşelerine bir kere.
Nitekim ilk devre sonu Karabük'le başlayan krize, Sivasspor eklendi, 10 puanlık fark eridi. Galatasaray
morallendi. Takım strese girdi. ldquo;Kumpas rdquo; söylemi maç sonu röportajların ana fikri haline gelince ldquo;İşte rdquo; dedim içimden hellip; ldquo;Yanal stresi yönetemedi. Şampiyon olacağız diyor sürekli ama takımın yüzünden okunan tam tersi hellip; rdquo;
Ama o krizi de aştın talebelerinle birlikte hellip; Ve sonunda kimseye hiç bir mazeret fırsatı vermeden ulaştınız mutlu sona hellip;
NE KALBİN DURDURDU NE DE GÜVENMEYENLER
Ne tekleyen kalbin durdurabildi seni, ne de sana şüpheyle bakanlar ya da uzunca bir süre senin adını anmaya ldquo;dili dönmeyen rdquo; yöneticiler...
Başkanın ve oyuncuların emeği, alın teri inkar edilemez elbette. Ama tüm o egoları bir orkestra şefi yönlendirdin. Gün geldi hata da yaptın belki ama takımı aynı zamanda hem bir baba ve hem de bir patron gibi idare ettin. Misal sezonun futbolcusu Caner evet ama onun içindeki ldquo;Roberto Carlos rdquo;u da sen açığa çıkardın hellip; Düşük tempolu pas oyunu oynamaya alışmış yaşı da geçkince bir takıma, bambaşka bir
futbol elbisesi diktin. Yeri geldi risk aldın 4'üncü forveti sahaya sürdün. En mühimi de zafere inandın ve bu inancı tüm takıma yerleştirdin. Sana inanmayan ya da şüpheyle bakanları utandırdın.
İtiraf ediyorum, yaptığın işe, kafandaki plana ikna olmam, ön yargılarımı parçalamam aylar sürdü. Ve evet itiraf ediyorum, yanıldım hellip;
Ortada istatistiklerin hemen hemen hepsinde açık ara önde giden bir takım varsa bu en az oyuncular, tribünler ve yönetim kadar senin eserin.
BABALAR ARTIK SANA BORÇLU
Bu camia senelerdir pansuman yapmaya çalışıyor yaralarına. Hakaretin her türlüsünü işittiler, acı çektiler, gözyaşı döktüler, gaz yediler, aldatıldılar, horlandılar, umutlarını askıya aldılar hellip; Hasretlik çektiler hellip; Hata yaptılar. Gün geldi kriz yönetemediler, gün geldi transferde hata yapıp para kaybettiler. Ama tükenmediler.
Ve bugün nihayet milyonlarca Fenerbahçeli yastığa başını huzur içinde, yüzünde bir gülümsemeyle koyuyor. Binlercesi Cadde'de bu kez protesto için değil şampiyonluğu kutlamak için yürüyor.
Bilmem farkında mısın? Lefter'le Selçuk Yula yukarıda bir yerlerde gülümsüyor. Belki duymuyorsun ama Toni Schumacher, ldquo;Baresi rdquo; Alparslan, Müjdat, Tuncay Şanlı, Ziegler, Alex, İlker, ldquo;Deli rdquo; Nezihi, Aykut Kocaman ve daha niceleri sana ve komuta ettiğin askerlerine teşekkür ediyor.
Talebelerinle birlikte, dün akşam evlatlarıyla şampiyonluk selfie'si çektiren binlerce babaya belki de en anlamlı şampiyonluğu hediye ettin.
Aç kapıyı Veysel Efendi, Fenerbahçe geliyor. Ama çocuklar lütfen yol verin, en önden Ersun Hoca girsin...
degerlibulent/twitter.com
