Çernobil Faciası 35 Yaşında!
Selamlar! Bugün haftanın ilk günü ve size bu cümlelerimi biraz hüzün, biraz da geçmişe duyduğum özlemi hissederek yazıyorum.
Selamlar!
Bugün haftanın ilk günü ve size bu cümlelerimi biraz hüzün, biraz da geçmişe duyduğum özlemi hissederek yazıyorum.
Neden böyle düşünüyorum? Çünkü bugün, 26 Nisan, yani Çernobil Nükleer Güç Santrali'nin bir "Yaşayan Enkaz" haline gelmesinin 35. Yılı…
Spacemag Türkiye'nin bir yazarı olarak, 9 Temmuz 2019'da Çernobil Nükleer Güç Santrali'ni gezme ve tanıma fırsatı bulmuştum. Orada yaşananlar, ölümler, çaresizlik ve daha birçok şeyi gördüm, hissettim.
İşte, duymuş olduğum hüzünün adı Çernobil'dir. Geçmişe duyduğum özlem ise tekrar orada olma isteğidir.
Ve tekrar gideceğim.
Çernobil'e Gitmek
Aslında bunun cevabını daha önce yayımlanan yazı dizisinde vermiştim. Çocuk iken bir yerde gördüğümü, üniversitede ise gitmeye kesin karar verdiğimi anlatmıştım.
Gitmeden önce ailemden, arkadaşlarımdan, üniversite hocalarımdan ve diğer tanıdıklarımdan çok büyük tepkiler aldım. Sen deli misin? Ne işin var Çernobil'de? Aklını mı kaçırdın? Orada insanlar öldü sen oraya gidiyorsun! İyiye dair hiçbir şey yoktu.
Peki bu kadar insan niye böyle düşünüyor biliyor musunuz? Çünkü, korkuyorlar. Evet yanlış duymadınız. Korku, onların akıllarını durduruyor ve direkt büyük bir tepkiyle karşılık veriyorlar. Sonuç olarak sizden büyük veya yaşıt olan insanların iyiliğinizi düşünerek bu şekilde tepkiler vermesi de normal çünkü radyasyon sağlık için ciddi bir tehlike oluşturuyor. Şunu sakın unutmayın, Çernobil'de bulabileceğiniz en iyi şey radyasyondur.
BEN DE ÇERNOBİL KİTABI YAZIYORUM
Peki neden gittim? Çünkü, merak ediyordum. Çünkü, tüm insanlığı etkilemişti ve ben yaşayan enkazın içinde olmalı, tanıklık etmeliydim. Öyle bir yaşayan enkaz ki, binlerce insanın acı içinde ölümünün nedeni olmuştur. Öyle bir yaşayan enkaz ki, binlerce çocuğun sakat doğmasına, kanser olmasına neden olmuştur. Ayrıca, 300 milyar dolarlık bir zarar oluşturmuş ve bence SSCB'nin sonunu getiren olay olmuştur. SSCB'nin vermiş olduğu ölüm sayısı ise hala değişmedi. Sadece, 31 kişi…
Hala merak ediyorum. Hala ulaşamadığım birçok bilgi ve belge mevcut. Şu anda Çernobil üzerine bir kitap yazıyorum ve bilmediğim o kadar çok şey var ki size anlatamam.
Aslında bugün yazmış olduğum yazım daha çok kitap önerileriyle ilgili olacak. Size tavsiyem, Yaşayan Enkaz yazı dizisini okuduktan sonra kitaplara başlamanız olacaktır. Eğer yanlış veya eksik gördüğünüz bir nokta olursa bana iletebilirsiniz.
Nükleer enerjinin teknik terimlerinde boğulmayacağınız, sade ve akıcı anlatımlara sahip olan kitapları sizlerle paylaşıyorum.
Çernobil faciasının baş aktörlerinden Anatoly Dyatlov'un bizzat kendisinin kaleme aldığı "How it Happened?" yani "Nasıl oldu?" diye çevirebileceğimiz bir kitabı sizinle paylaşıyorum. Maalesef Türkçe'si yok ancak çevirerek okuyabileceğinizi düşünüyorum.
Nobel ödüllü yazar Svetlana Aleksiyeviç'in kaleme aldığı kitapların hepsini önerebilirim. "Çernobil Duası" aralarında en beğendiğim eserdir.
Son olarak tavsiyem, "Yaşayan Enkaz" adlı yazı dizisini okumanızdır. Toplamda 15 bölümden oluşan yazı dizisi hem Çernobil'i hem de Çernobil Müzesi'ni anlatmaktadır.
Umarım, Çernobil bir daha yaşanmaz.
Fikir, öneri veya geribildirimleriniz için adresine ulaşabilirsiniz.
Hoşçakalın.
