Kendini sevmek, bir tek kendini sevmek mi?

Annemle sohbet ederken, hatta instagram canlı yayınlarımdan birine konuk olduğunda; insan iki şeyi sevdiğinde hayat çok güzel olur dedi, yaptığı edebiyat öğretmenliğini severek yaptığını anlatmak isterken. İşi ve eşi diye ekledi. Eğer bu ikisini seviyorsa, hayat çok güzel olur.

Dedim ki duuurrr…

Burda müdahale edeceğim. Benim atölye çalışmalarıma da katıldığı için, benim ona bu konuda öğreticilik yapmama da alışık olduğundan rahatça müdehale edebildim.

Peki ya hiç evlenmemiş bir insan? Ya da çalışmamış bir insan? Mutsuz olabilir mi bu ikisini de ya da ikisinden birini deneyimlememiş biri? Çeşitli sebeplerle eşini kaybetmiş biri mutsuzluğa mahkum olabilir mi? Ya da çalışırken işinde sorun olmuş, belki sakatlık durumu yaşamış ve çalışamayacak duruma gelmiş biri mutsuz mu kalacak ömrünün sonuna kadar?

Tabi ki hayır.

Yaşadığımız şeylerin, senin kendi düşünce, duygu ve davranışlarında oluşturduğun frekanslarla kendine çektiğini öğrenmen çok önemli. Bu aslında hayatın tam olarak sorumluluğunu aldığımız nokta. Bunu burda ne kadar yazsam da belki saatlerce anlattığım eğitim konularından olduğundan yazı kifayetsiz kalacak.

Özetle demeye çalıştığım şey şu. Eğer sen karşı olarak algıladığın dünyaya ne veriyorsan, kendi bedeninden süzerek veriyorsun. Yani kuşku, kaygı, korku, güven, güvensizlik, merhamet ve daha upuzun bir liste olacak duyguların hepsini sen üretiyorsun. Yani birine sevgi vereceksen önce kendine vermen gerek. Birine öfke duyuyorsan, kendine de duyuyorsundur. Başkasına yönelttiğin her duygu kırıntısı senin kendine verdiğinde geçiyor özetle…

Bunları annemin sözlerine nasıl bağlayacağımı merak ediyorsan, tam da işte bağlantı noktası burası.

İnsan önce kendini sevmeli. Sen önce, kainatın biricik, eşsiz ama bir o kadar sıradan ve alel ade parçası olduğunu anlamalısın. Sen kainattaki önemini, olmadığında bir şeylerin ne kadar eksik kalabildiğini, herkesle birken tamam olan sonsuz evrenin nur parçası olduğunu idrak etmezsen o zaman güzellikleri de kendine çekemezsin.

Ne zaman bir eğitimde, ya da bir sohbet ortamında insan en önce kendini sevmeli desem, istisnasız olarak 'ama bu bencillik olmaz mı?' diyen çıkıyor. Aslında iyi ki de çıkıyor. Çünkü benlik ile bencillik arasında dağlar kadar fark var. Ve bunu fark eden kişi ancak çözüme ulaşabilir.

Kendini sevmek ile bir tek kendini sevmek birbirine çok karışmış iki kavram.

Sen kedine yönelttiğinde koşulsuz sevgini, senden de dünyana akacak oluk oluk. Ve sen sevgi gözlüklerinle bakmaya başlayınca dünyaya, teşekkür ve şükür enerjisi ile şükredeceğin durumları kendine çekmeye başlayacaksın.

Dilerim güzellik, bolluk ve bereket seninle olsun.

2021 in ilk yazısı olması hasebiyle, yeni yılın hayalinde olan şeyleri gerçekleştirebileceğin bir yıl olmasını temenni ediyorum. Ancak kurduğun hayallerin de hep güzelliklerle ve ferahlıkla oluşturmanı dilerim.

Sevgimle

Elif Zorcan