Erken Bir Bayram nostaljisi

Şu aralar, bayram dolasıyla sıklıkla duyacağınız bir özlem cümlesi olacak. Tahmin ettiğiniz üzere bugün olduğu gibi, vaktiyle de bayramın hakkını verememişler dün olduğu gibi bugün de olduk olmadık herkes, her bir ağızdan "Nerede eski bayramlar" diye geçmişe özlemlerini dillendirecek.

Eski bayramlar eski insanları da alıp gitti. Eski nezaketi ve zarafeti de heybesine doldurup gitti, tıpkı öncekiler gibi.

Gitti hepsi, ne komşuluk, ne hoşgörü ne yardımlaşma ne de dayanışma, silip süpürüp toplanıp gitti hepsi. Ne el öptüklerimiz kaldı ne de el öpenlerimiz.

Bayram arifesinde iğne atsan yere düşmeyecek bayram pazarları kurulmuyor artık. Ne başucuna koyduğu gıcır gıcır ayakkabılarla uykusuz kalan çocuklar var artık, ne de sabahın köründe uyanıp kazan kazan bayramlık yemek pişiren, kase kase sütlaç kaynatan anneler var eskisi gibi, ne de daha gün ışımadan babasını uyandırıp zorla bayram namazına götüren o heyecanlı çocuklar.

Ellerinde market poşetiyle gezen çocuklar nereye gitti dersiniz. Hani kapılarınıza gelen, cıvıl cıvıl sesleriyle "Bayramınız kutlu şekeriniz tatlı olsun" diye sokağı ve apartmanı inleten o çocuklar neredeler şimdi. Namaz çıkışı dargınlığını bitirip birbirine gülümseyen, sarılan, şakalaşan o insanlar nerede.

Namaz sonrası yepyeni kıyafetlerimizle ki bir beden büyük elbiselerle büyüyen bir nesildik, sokağa fırlayıp, bayramlarda bağımsız gezebildiğimiz bölgenin sınırlarını genişletirdik. Sektirmeden her bir evin kapısını çalar, bir bilemedin iki saatte şekerlikleri boşaltırdık.

Elimizde doldurduğumuz poşetler, yorgun argın eve döndüğümüzde, tükettiğimiz şekerler, dibine kadar sömürdüğümüz şekerliklerin aynısını evde bulur, geciken, uykuda kalan tek bir çocuk eli boş dönmesin diye, annelerimizin ısrarıyla, evdeki şekerlikleri neşelendirirdik.

Günde en az beş defa evin orta yerine poşetlerimizi boşaltıp şeker sayımı yapardık, misafir şekeri vardı daha çok çikolatalı ve pahalı olanından ki onlar da eve dönene kadar erimiş olurdu poşetlerde ve ceplerimizde. Bir de çocuk şekeri, Türkan Şoray göbeği şekeri mesela, mesela çukulatalı misafir şekeri lord lami, mesela içi cevizli fıstıklı konak şekerleri sonra.

Nerde dersiniz?

Nerde o eski bayramlar, bayram çocukları nerde? Ya o bayram şekerleri

Ve tabi bayram harçlığı her çocuğun zenginlik oyunu gibiydi. En tatlısı da her yerde şeker var ve toplarken, bayram harçlığımızı da marketteki şekerlemeye harcamamızdı, meşrubata vermemizdi.

Biz meşrubatı, çabuk bitmesin diye emerek içen bir nesildik. Ve kıymetini bilirdik anca bayramda aldığımız yeni ayakkabının ve elbisenin. Kıymetini bilirdik elimize tutuşturulan üç beş kuruş harçlığın ve bayramın.

Eski bayramların tadında biy bayram dileğiyle..