Siyasette İkinci Adamlar

Günümüzde siyasi partilerimizin düşük profilli siyasetçilerden oluşması (ya da oluşturulması) aydınlarımızın en çok şikayetçi oldukları konudur. Toplumun yarısının oyunu alan partiler bir "İkinci Adam" çıkaramıyor. Oysa seksenli ve doksanlı yıllara baktığımızda durum böyle değildi. Kitlesel partilerin A Takımı olmuştu. Tabiri caizse hükümdarın hep bir "Vezir-i azamı" vardı. Özal'ın Mesut Yılmaz'ı vardı, Demirel'in Tansu Çiller'i. SHP'de ise Erdal İnönü döneminde Deniz Baykal sivrilen bir şahsiyet olarak öne çıkıyordu. Tek adamlık biraz daha küçük ve ideolojik partiler için geçerliydi. Örneğin MHP'de Alpaslan TÜRKEŞ'e rakip düşünülemezdi. Ya da Refah Partisinde Erbakan Hoca varken yönetime ortak olmak kimsenin haddine değildi. Ancak geldiğimiz noktada büyük partilerde ikinci adamlar yok. İktidar kanadında düşük profilli, lidere rakip olamayacak kişiler tercih ediliyor. Bir nevi teknokratlar hükümeti. Bu da siyasetin önünü tıkıyor, fikir dünyamızı zayıflatıyor. Gerçekten donanımlı, ülkeye bir şey katacak, fikir üretecek kişileri siyasetten uzak tutuyor. Dinamik, çok kutuplu, farklı fikirlere her zaman sahip olmuş bir ülke için bir talihsizlik.

Muhalefete gelecek olursak orada aynı durum farklı biçimde göze çarpmakta. Kadir Mısıroğlu'nun CHP için söylediği "CHP'nin başına her defasında daha zayıfı gelecek" kehaneti akla geliyor. Atatürk, İsmet İnönü, Bülent Ecevit, Deniz Baykal, Kemal Kılıçdaroğlu, Özgür Özel… Bunu görünce insanın aklına Kadir Mısıroğlu'nun haklı olduğu geliyor. Gerçekten de 6 Kasım 2023 tarihinde yapılan CHP kongresinde Özgür Özel genel başkan olunca herkes çok şaşırdı. İşin doğrusu CHP gibi köklü ve toplumun yüzde 25'inin oyunu alabilen bir partinin başına kimse böyle bir lideri yakıştıramıyordu. Özgür Özel görece genç ve dinamik bir siyasetçi ancak sanki daha çok ikinci adam olmaya daha çok yakışıyordu. Ancak "Birinci Adam"ın olmadığı bir yerde bu görev ona kalmış görünüyor. Hatta bana öyle geliyor ki sanki esaslı, daha sahici bir lider gelse Özel görevi ona bırakacak, ikinci adam olmayı tercih edecek gibi. Kısacası sanki Ak Partinin aksine CHP'de "Esas Adam" sorunu var.

Bunları düşününce de hemen herkesin aklına Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu geliyor. Ama bunlar ikinci adam değil de sanki paralel liderler. Tel tel dökülen diğer muhalefet partilerinden faklı olarak iki karizmatik lider çıkarabilmiş olmak CHP'nin hem şansı hem de handikabı. Topluma sunabilecekleri güçlü adayları var. Ancak bu iki adayın aynı zaman diliminde çıkmış olması ve ikisinin de güçlü adaylar olması, birbirlerine rakip olabilme ihtimalini akla getiriyor. İktidara yakın medya da sık sık bu rekabeti kızıştırıyor. İkisi de şimdilik renk vermiyor, Parti de bizim içimizde hiçbir sorun yok mesajı veriyor ama seçim yaklaşınca, en son kertede ne olacağından kimse emin değil.