Bir Adamın Hikayesi

Dün akşam sinema önünden geçerken Dayı afişine denk geldim. Diğer filmlerin arasında en dikkatimi çeken afiş olduğu için ve aksiyon olabileceğini düşündüğüm için ses ve efektlerden keyif alacağımı düşünerek film için bilet aldım ve girdim. İlk başta vurdulu kırdılı bir film olacağını düşünmüştüm, içerideki izleyicilerin yaş ortalaması 13-25 diyebilirim. Sahnelerin küçük yaş grubunu kötü etkileyebileceğini düşünürken film başladı . Filmde şiddet adına hiçbir şey yoktu diyebilirim. Bir kabadayının hikayesinin anlatıldığı filmde şiddet sahnesinin neredeyse hiç olmaması ve filmin bu kadar keyifle izlenebilir olması gerçekten muazzam bir durum.

Filmin başrolünde Ufuk Bayraktar yer alıyor. Filmin yönetmeni ise hiçbir tecrübesi olmayan Uğur Bayraktar. Filmin oyuncu kadrosu için starlar ile dolu diyemem ama hepsi ayrı bir star olmuş oyunları ile.

Uğur Bayraktar'a ayrı bir parantez açmamız gerekiyor. Tekrar söylüyorum, sektörle alakası olmayan, tecrübesiz bir yönetmen . Yahu kardeşim vallahi eli öpülecek adamsın. Sahneler, detaylar, ışık vallahi pes. Eğitimli arkadaşlar filmi izlesinler de örnek alsınlar.

Peki konu? Burası daha ilginç. Konu Ufuk ve Uğur Bayraktar'ın babaları. Senaryo yazılırken sempatikleştirme durumu, halka güzel gösterme durumu var mı bilemiyorum ama kötünün karşısında olan bir kabadayı hikayesi. İçinde aksiyon, dram, aşk ne ararsan var. Bir kaç noktada cevapsız kaldım, içimden bir ses diyor ki bu filmin ikincisi gelir ve zaten gelmeli...